Od stymulacji słuchu do autentycznych więzi rodzinnych
„Neurologiczne podstawy rozwoju poznawczego” – okiem logopedy. Najnowsza książka prof. Jagody Cieszyńskiej-Rożek zapowiada cykl publikacji poradnikowych
„Neurologiczne podstawy rozwoju poznawczego” – okiem logopedy. Najnowsza książka prof. Jagody Cieszyńskiej-Rożek zapowiada cykl publikacji poradnikowych
Szukając prezentu dla dziecka dorośli często kierują się jego potrzebami i aktualnymi zainteresowaniami. Nierzadko reklamy podpowiadają
Prowadzenie ćwiczeń w domu bywa wyzwaniem dla niejednego rodzica. Znalezienie czasu na nie pośród wielu obowiązków
Wyświetlanie wszystkich wyników: 4Posortowane według popularności
Ćwiczenia analogii prowadzi się przede wszystkim z dziećmi z zaburzeniami rozwojowymi, ponieważ brak tej umiejętności utrudnia im uczenie się języka. Ćwiczenia te uczą reguł.
„Analogia to metoda rozumowania, w której szukamy wspólnych elementów dla różnych sytuacji , bądź stosowanie tych samych schematów rozumowania w różnych sytuacjach.” (prof. J. Cieszyńska).
Przykład:
Franio wita się . W różnych sytuacjach, mówi zawsze„dzień dobry”(wspólny element)” dodając ten sam schemat odmiany rzeczownika:
-„ Dzień dobly babciu”
-„ Dzień dobly ciociu Zuziu, dzień dobly Ludziu „( pies cioci Zuzy – Rudzia)
– „Dzień dobly pani Adu” (pani Aga – psycholog).
Stosuje tę samą regułę, analogicznie (jak widać nie zawsze jeszcze dobrze).
Analogie możemy ćwiczyć na materiale tematycznym, atematycznym i językowym dostosowując zadania do umiejętności dziecka.
Dalsza cześć materiału znajduje się poniżej.
Aby ułatwić zrozumienie reguły można krótko wyjaśnić: „Statek płynie po rzece, pociąg jedzie po torach, a auto…?” Kiedy dziecko ułoży, jeszcze raz nazywamy wszystkie zależności.
Trudność zadania zależy od doświadczenia dziecka związanego z tematem zadania. Franek w tematach motoryzacyjnych odnajduje się bardzo dobrze :).
Na początku uczymy reguły, np.: żółta łezka- biała łezka; żółty trójkąt – biały trójkąt; żółta gwiazdka – co tu pasuje?
Pierwsze zadanie sprawiło Frankowi trudność. Kolejne karty prezentowałam: „Taki tu, taki tu, co tu pasuje?”
Przy następnych przyswojoną regułę przeniósł bez większego problemu.
Mówiące dzieci powinno zachęcać się do nazwania reguły.
Ćwiczenia analogii nie muszą być tylko ćwiczeniami izolowanymi. Tu ćwiczymy m.in. analizę i syntezę wzrokową, myślenie przez analogię, umiejętność łączenia dostrzeżonych cech.
Nie można oddzielić kategoryzacji, wykluczania ze zbioru oraz analogii od wnioskowania. Ta wzajemna zależność pokazuje jak dziecko myśli.
Cała „trójka” wpływa na rozwój intelektualny dziecka, zatem ćwiczmy operacje myślowe. 🙂
Kategoryzacje, wykluczanie ze zbioru, analogie – jeden za wszystkich, wszyscy za jednego! 😉
Miłej zabawy!
Aleksandra Lashmann z synkiem Frankiem
Pani Aleksandra jest logopedą – neurologopedą. Prowadzi terapię z dziećmi w swoim gabinecie „Czerwony stoliczek” w Bydgoszczy. Kontakt telefoniczny – 661443899
*Opis teoretyczny na podstawie:
– książki prof. Jagody Cieszyńskiej-Rożek, „ Metoda Krakowska wobec zaburzeń rozwoju dzieci”, str. 421-423, Wydawnictwo Omega Stage Systems – Jędrzej Cieszyński
– notatek ze szkolenia z panią dr hab. prof.UP Martą Korendo – szkolenie CMK „Stymulacja procesów myślenia”
Realizacja: Big Project & Nedio